Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2006

Editorial



Καλημέρα! Καλωσήρθα και πάλι! Μια ακόμη προσπάθεια ένταξης στη blogόσφαιρα μετά πολλών δυσκολιών και προβλημάτων που αφετηρία έχουν την ελλιπή έως ελλιπέστατη σχέση μου με την τεχνολογία. Μα είναι δυνατόν να είναι όλα τόσο δύσκολα ή εγώ είμαι εντελώς χαζή; Αυτό που έλεγε η δασκάλα μου ότι η προσπάθεια μετράει, φαντάζομαι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει, αλλιώς δε θα' χα φάει 3 μέρες προσπαθώντας να βάλω μια εικόνα στο προφίλ μου! Τεσπα, I did it, και πάμε γι' άλλα τώρα. Μέχρι το επόμενο τεχνολογικό εμπόδιο που ελπίζω να μην έγκειται στο να δημοσιευθεί το εν λόγω post. Σίγουρα είναι πιο ενδιαφέρον από το πολύχρωμο ημερολόγιο της τετάρτης δημοτικού αλλά εκείνου η μόνη δυσκολία ήταν όταν έχανα το κλειδί. Εδώ δεν μπορώ καν να βρω τρόπο να βάλω link το προηγούμενο, νεκρό πλέον, blog μου, έτσι για να υπάρχει. Αχ! Και να φανταστεί κανείς ότι όλοι οι γνωστοί μου ζητούν από μένα βοήθεια για ό,τι αφορά τους υπολογιστες. Θεωρητικές σχολές...
Αλήθεια πόσοι πολλοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι που μπορούν να χειριστούν το internet άψογα; Ή έστω ανεκτά. Εγώ πότε θα γίνω ένας απ' αυτούς; Εγώ πότε θα γίνω μάνα (αυτό είναι άσχετο αλλά μόνιμο παράπονο). Συνεπώς αυτό το editorial ουδεμία σχέση έχει με το θέμα το blog αλλά τι λέω; Εγώ είμαι αυτή που αποφασίζω το θέμα του, τόσο κόπο έκανα να φτάσω μέχρι εδώ (σκέψου την πρώτη φορά τι τράβηξα...). Αφήνω στην άκρη τα νεύρα και τη γκρίνια μου, όχι βέβαια για την τεχνολογική μου αμάθεια, άλλωστε εγώ είμαι ΤΕΛΕΙΑ, αλλά για το πόσο εξεζητημένο και ελιτίστικο είναι το internet. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί έχουμε τόσο χαμηλό ποσοστό συμμετοχής στο δίκτυο στην Ελλάδα. Με καμία ενημέρωση από τους εκπαιδευτικούς φορείς, τυχερή είμαι που δεν τά' χω παρατήσει κι εγώ να κάθομαι να παίζω RPG μέρα-νύχτα.
Τα αφήνω είπαμε...! Ο Σαββόπουλος τραγουδά το "ας κρατήσουν οι χοροί" στο media player (κ.Δήμου θα ανεβάσετε τις πωλήσεις του στο τέλος το πιστεύω), εγώ ζαβλακωμένη ακόμα και με πονοκέφαλο από τη χθεσινή έξοδο (ένα ποτάκι ήπια μπαμπά, αλήθεια), θα προσπαθήσω επιτέλους να φάω κάτι (φακή!) μπας και γλιτώσω τη νευρική ανορεξία. Οι διακοπές μου στο πατρικό συνεχίζονται και ρουφάω γερές τζούρες Αθήνας, πριν φύγω πάλι στην απαίσια επαρχία μου, μακρυά από τη δράση.
Χθες ως γνήσια καταναλώτρια επισκέφτηκα το Village park και ναι πήγα σινεμά! Με τα dvd και την έλλειψη κινηματογράφων, που να αξίζουν τα 8 σημαντικά ευρώ μου στο Ρέθυμνο, είχα να πάω κάνα χρόνο. Straight story και μετά ανάλυση και συζήτηση στο Blues, στην Πανόρμου. Έπρεπε να έχω γεννηθεί 2 δεκαετίες νωρίτερα ε; Κι εγώ αυτό συνειδητοποίησα όταν πρόσεξα ότι στο μαγαζί ήμουν το μόνο "πιτσιρίκι". Τι να κάνω δηλαδή; Να τρέχω στα κλαμπς και να χτυπιέμαι, επειδή έτσι κάνουν τα άτομα της ηλικίας μου; Έχω βαρεθεί πια την κριτική του πόσο ξενέρωτη είμαι. Τά 'κανα και τά βαρέθηκα! Μπορώ να προχωρήσω τώρα καλή μου κοινωνία;
Το texniiiiiii.blogspot.com είναι το προηγούμενο blog που προσπάθησα να λειτουργήσω αλλά λόγοι ανωτέρας βίας διέκοψαν τη λειτουργία του. Ελλείψη γνώσης το γράφω εδώ. c u around alligators